Jazzclubs en de VPRO slaan handen ineen in het landelijke liveevenement Nacht van de Jazz

 

Op zaterdag 28 november vindt de allereerste Nacht van de Jazz plaats waarin overal in Nederland tegelijkertijd verschillende jazzartiesten optreden in diverse jazzclubs. Nacht van de Jazz is een initiatief van de VIP (Vereniging van Jazz en Improvisatie Muziek Podia) en is een jaarlijks terugkerend evenement. De 25 VIP-podia zijn goed voor meer dan 300.000 bezoekers per jaar. Met de Nacht van de Jazz komt de nadruk te liggen op de beleving van de livemuziek en is er uitgebreid aandacht voor de jazz in zijn algemeenheid.

 

Jazzpodia bepalen tijdens de Nacht van de Jazz hun eigen programma welke live te volgen is van 20:00 tot 03:00 uur in de ochtend via Radio 6.

 

Hot House doet mee met twee liveconcerten, om 20.40 uur speelt het trio Footprints twee sets. Om 22.45 neemt de band Divaz twee sets voor zijn rekening.

 

Footprints bestaat uit gitarist Jan Hylkema, basgitarist Peter Hagman en drummer Don Weenink en is ongeveer vijftien jaar geleden opgericht. Naast eigen werk worden stukken van Charles Mingus, Wayne Shorter en Sonny Rollins gespeeld. Aan de jazzbasis worden blues-, latin en funkelementen toegevoegd. De band was op diverse festivals te horen, onder meer in Leiden, Doetinchem, Gorinchem, Bergen op Zoom en Amersfoort.

 

Divaz is een sextet dat als feestband is begonnen en nu meer dan dertig jaar bestaat. De band speelt soul, pop, jazz en verwerkt ook rock – en latininvloeden. Inmiddels is een derde cd uitgebracht. De bezetting: Lydia van Stijn (zang), Mark Waaijenberg (gitaar, toetsen, zang), Peter Schuitemaker (basgitaar), Loek van Dam (drums, cajón), René Guldenaar (percussie) en Wim van Vliet (saxofoons). Naast eigen stukken worden ook covers van onder meer Caro Emerald, Aretha Franklin, Van Morisson, Stevie Wonder, Amy Winehouse, Fleetwood Mac, Jackson Five, Marc Broussard, en Tina Turner gespeeld.

 

Vooraf, tussendoor en na afloop van de livemuziek een selectie concertvideo’s uit het rijke archief van Hot House.

 

In de pauzes is de uitzending van Radio 6 van deze nacht te volgen.

 

Vlaams-Nederlandse droomduo’s bij Hot House

Nederland en Vlaanderen zijn BesteBuren. We delen een taal en we wonen dicht bij elkaar maar – zoals dat met buren gaat – we ontmoeten elkaar te weinig. Dat is jammer want we hebben elkaar zo veel te bieden, nu en in de toekomst. Daarom is 2015 het jaar van BesteBuren, een jaar waarin we Vlaams-Nederlandse creativiteit en culturele samenwerking vieren.

Een van de vele samenwerkingsprojecten is Droom Duo’s: zes Vlaamse en zes Nederlandse artiesten die hun sporen hebben verdiend in de jazz en geïmproviseerde muziek en die steeds wisselende Vlaams-Nederlandse duo’s vormen om een avondvullend programma te brengen. Zo kan het publiek in beide landen kennismaken met musici van over de grens.

Tijdens een speciale avond presenteert podium Hot House twee verschillende combinaties van steeds twee blazers.

Allereerst is er het duo van Eric Boeren en Bart Maris, die beiden al diverse keren bij Hot House hebben opgetreden.

Kornettist Eric Boeren werd al snel na zijn Amsterdamse debuuteen veelgevraagd lid van allerlei groepen en ensembles. Als leider van zijn Eric Boeren 4tet, Boerenbond en andere eigen groepen, en als componist, profileert hij zich vooral als iemand die zich laat inspireren door het vroege werk van Ornette Coleman en door collectieve improvisatie. Hij maakt deel uit van het muzikanten­collectief Doek.

De andere helft van het duo, trompettist Bart Maris uit Gent is een muzikant die dweept met abrupte wijzigingen en zelden kan worden betrapt op voorspelbaarheid. Als onvermoeibare duizendpoot van de Belgische jazz is hij niet alleen als solist actief, maar duikt hij ook op bij tal van projecten en in groepen net buiten de mainstream: Electric Barbarian, Flat Earth Society (FES) en Moker, om er slechts enkele te noemen. In oktober was hij nog met Spinifex Maximus bij Hot House.

Het andere duo bestaat uit Michael Moore en Joachim Badenhorst.

Moore, afkomstig uit de VS, is al heel lang niet meer weg te denken uit de Nederlandse jazzscene, waar hij naam maakte in zulke diverse gezelschappen als Available Jelly, Trio Clusone en het ICP, en met zijn eigen kwintet. Net als Eric Boeren maakt hij deel uit van het muzikanten­collectief Doek. Hij wordt gewaardeerd om zijn fraaie composities, maar ook om de fijnzinnige, kristalheldere lyriek van zijn spel, of het nu op altsax is of op klarinet.

Joachim Badenhorst uit Antwerpen, de benjamin van de avond, is een van de talentrijkste Belgische rietblazers van dit moment. Na een verblijf in New York begint hij nu internationaal door te breken en toert hij door heel Europa, de VS en de rest van de wereld. Veelzijdig als hij is, speelt hij solo, maar ook in het trio van Han Bennink, als gast bij het LAMA trio en met internationale grootheden als gitarist Joe Morris.

Zo zullen op deze avond Nederlandse en Vlaamse topmusici elkaar ontmoeten in de meest intieme bezetting denkbaar: het duo. De uitwisseling van gedachten zal plaatsvinden door middel van zowel improvisaties als composities. Met musici van dit kaliber zal er gelukkig nooit gebrek zijn aan muzikale onderwerpen – lichtvoetig of serieus, stormachtig of meditatief.

 

Duo Esmeé Olthuis & Albert van Veenendaal plus

Trio van Veenendaal/Kneer/Sun

Een dubbelconcert door een duo en trio, met in beide de pianist en componist Albert van Veenendaal. Bij elkaar vier muzikanten die ieder verrassend improviseren, moeilijk en toch toegankelijk spelen en daarbij tot de jongere generatie behoren.

In 2015 bestaat Spinifex tien jaar. Het eigenzinnige, telkens anders samengestelde ensemble viert deze mijlpaal met weer een nieuwe verschijningsvorm: spinifeX maXimus. Hiervoor wordt de huidige kern van Spinifex, een kwintet, uitgebreid met maar liefst zeven fantastische improvisatoren uit België, Frankrijk, Italië, Nederland en de VS: een bezetting die garant staat voor muzikaal avontuur en vuurwerk. Daarbij presenteert Spinifex een 5cd-box met een overzicht van de afgelopen tien jaar.

Op zaterdag 31 november treedt Spinifex in het kader van een landelijke jubileumtournee bij jazzpodium Hot House op. De band, vernoemd naar een stugge Australische grassoort, brengt een muziek ten gehore die op het eerste gehoor klinkt als een mix van jazz, metal en andere eigentijdse Westerse muziek. Maar onder de oppervlakte laten zich ook eeuwenoude Turkse en Indiase ritmes ontdekken. De musici zelf spreken in verband met hun muziek van ‘uiterst hechte onregelmatige structuren en uitgebreide vrije improvisatie’.

Persreactiesop eerdere, andere Spinifex-bezettingen noemen de enorme energie, de spectaculaire solo’s, het hechte ensemblespel en de precisie waarmee complexe en wisselende ritmes ten gehore worden gebracht.

Nu Spinifex dus spinifeX maXimus wordt, opent dat alleen maar mogelijkheden voor nog meer variatie in dynamiek en klankkleur, voor nog meer creatieve energie.

Twaalf musici spelen werken van zeven componisten geïnspireerd door één genie: Thelonious Monk

Dat de legendarische jazzpianist Thelonious Monk (1917-1982) nog steeds een grote inspiratiebron is en een belangrijke voedingsbodem voor vernieuwende muziek laat het Clazz Ensemble zien met het programma ‘Monk Inside Out’.

Voor dit programma hebben zeven componisten uit uiteenlopende muzikale stijlen (Maud Sauer, Frank Carlberg, Jasper le Clercq, Arend Niks, Dick de Graaf, Guus Janssen en Jesse Passenier) door Monk geïnspireerd nieuw werk geschreven en bestaand werk opnieuw gearrangeerd.

Deze werken worden door het 12-koppige Clazz Ensemble op originele en gevarieerde wijze ten gehore gebracht: solisten, kleinere bezettingen en het voltallige ensemble wisselen elkaar op het podium (en in de zaal) af. Maar ook verder gebeurt er van alles: er zijn unieke en bewerkte videoprojecties van Monk zelf te zien en er zijn er teksten over Monk te horen van de schrijvers Bernlef en Lucebert.

Door zijn keuze van componisten en uitvoerende musici gaat het Clazz Ensemble bewust een stap verder dan de inspiratie die Monks muziek al jarenlang biedt aan vele generaties jazzmusici. Met dit project benadrukt het dat óók componisten door zijn vaak hoekige melodieën, zijn dissonante akkoorden en zijn onorthodoxe benadering van de piano worden geïnspireerd tot nieuwe en spannende composities. Waar deze composities vervolgens vruchtbare ‘vehicles for improvisation’ blijken te zijn voor de musici uit het Clazz Ensemble wordt de cirkel gesloten en kan de luisteraar opnieuw de geest van de geniale improvisator Monk ervaren.

Al sinds de oprichting in 2007 spelen in het Clazz Ensemble twaalf musici een repertoire van gedurfde composities, messcherp uitgevoerde blazersmuziek, spetterende solo’s en groovende ritmes. Zes jaar geleden gaf men ook al een succesvol concert bij Hot House.

Dat ook saxofoniste Tineke Postma, aan wie onlangs de Buma Boy Edgarprijs 2015 is toegekend, een plaats heeft gekregen in de huidige bezetting van het ensemble, mag een prettige bonus heten.

Twee van de musici van de Bakfietsband zijn 's avonds ook als leden van het Chris Corstens Quartet te beluisteren. Saxofonist Corstens is een van Neerlands meest originele jazzmusici en staat bekend om zijn krachtige composities. Hij improviseert als een componist, dat wil zeggen met een groot gevoel voor de dynamiek en de thematische samenhang. Zijn stukken zijn melodieus, maar ze lenen zich ook voor speelse invullingen. Thelonious Monk en Sonny Rollins zijn belangrijke inspiratiebronnen. Maar als musicus en componist beperkt Corstens zich overigens niet tot de jazz. De muziek van zijn quartet is avontuurlijk, maar tegelijk zeer toegankelijk. Een optreden ervan is meeslepend, zoals optredens van Misha Mengelberg en Sean Bergin dat waren. Het album 'Treiffel' (De Platenbakkerij, 2011) werd ook internationaal zeer positief ontvangen.

Start 15.00 uur buiten voor de Tuinzaal (Burchtplein) en einde ook weer Burchtplein tegen 17.00 uur. Een optreden van de Bakfietsband is een mobiel concert. Zij kunnen op een straathoek of plein een concert geven, maar ook tijdens het rijden kan er muziek gemaakt worden.

De Bakfietsband is iets meer dan tien jaar geleden bedacht als een mobiel muziekpodium om de straatmuziekregels van de Gemeente Amsterdam te kunnen omzeilen. Deze opzet maakt directe interacties met het straatpubliek mogelijk. De bakfiets wordt aangedreven door Jappe Groenendijk die ook altsax speelt. De piano van Oscar Jan Hoogland moest in stukken gezaagd en qua stemming aangepast worden omop de bakfiets te passen. Ook de drumset van Jochem van Tol is verkleind, terwijl de cello van Harald Austbø de rol van de bas overneemt. De teksten en gedichten die de musici voordragen en zingen zijn veelal van hun eigen hand. De muziek die zij spelen heeft met jazz te maken, maar haast even veel met hiphop of folk. De band speelt zowel mobiel als stilstaand. De bakfiets vertrekt om 15 uur van het Burchtplein en eindigt daar weer om 17 uur, na een ronde door de binnenstad.

 

Pianist/componist Jeroen van Vliet ontving in 2014 de Buma Boy Edgar Prijs, de belangrijkste prijs in Nederland op het gebied van jazz en geïmproviseerde muziek. In het kader van de daaraan verbonden tournee door heel Nederland treedt hij op 21 november op in Leiden, bij jazzpodium Hot House in Tuinzaal De Burcht.

Jeroen van Vliet, een lyrische en dynamische pianist, was hier al vele malen te zien, in bands als die van Paul van Kemenade, Gatecrash van Eric Vloeimans, Estafest (samen met onder andere Anton Goudsmit) en zijn eigen band Sikeda. Voor de Boy Edgar Prijs tournee is hij zowel solo als met zijn trio op pad, maar in Leiden presenteert hij zijn speciale project “Zeeland Suite Revisited”: een project dat teruggrijpt op de Nederlandse jazz van de jaren zeventig.

Na een geslaagd concert in Zeeland ontstond destijds bij pianist Leo Cuypers, toen vooral bekend als solist en als lid van het Willem Breuker Kollektief, het plan voor een “Zeeland Suite”. Omdat er zeven Zeeuwse gebiedsdelen zijn, moest het een compositie worden in zeven delen voor zeven musici. Het resultaat werd in 1977 vastgelegd op een elpee en in een op diverse buitenlocaties in Zeeland gedraaide film (onlangs nog te zien op de Nederlandse tv). Elpee en film werden instant-klassiekers en gelden nog steeds als een mijlpaal in de Nederlandse jazzgeschiedenis.

Meer dan 35 jaar later leek het MuziekPodium Zeeland een goed idee om een nieuwe versie van het originele project te realiseren met muziek en musici van nu. Het verstrekte daartoe een compositieopdracht aan Jeroen van Vliet, die een enkele bewerking van Cuypers’ muziek maar vooral nieuwe, eigen composities schreef – wat ongetwijfeld boeiend vergelijkings­materiaal oplevert.

Ook deze keer werd het project niet alleen binnen uitgevoerd maar ook buiten, op tal van locaties in Zeeland, en er kwam een film tot stand die de uitvoeringen in de openlucht vastlegde.

Kon Cuypers in 1977 beschikken over een septet met alleen maar zwaargewichten uit die tijd ( Willem Breuker, Bob Driessen, Arjen Gorter, HarryMiller en Martin van Duynhoven), ook Jeroen van Vliet heeft een septet samengesteld dat bestaat uit een aantal van de beste en boeiendste jazz-musici van dit moment.

Uiteraard zal men het tijdens het concert in Leiden zonder het Zeeuwse landschap moeten stellen. Maar de cd/dvd die inmiddels van het project is verschenen zal ter plaatse te koop zijn.

Vandaag zal Jasper Blom Mete Erker vervangen.

Foto's: Rens Horn

In maart verschijnt “Take Off”,alweer het tiende album van de van oorsprong Cubaanse pianist Ramón Valle, en vanaf februari presenteert hij deze nieuwe cd en dvd tijdens diverse concerten in Europa. Maar nog voordat het zover is, treedt hij bij Hot House in Leiden op. Met zijn trio, verder bestaande uit contrabassist Omar Rodríguez Calvo en drummer Liber Torriente, zal hij onder andere een voorproefje van de nieuwe cd geven door composities van Stevie Wonder, Michel Legrand en Leonard Cohen te verkennen.

Voor een deel van het concert krijgt het trio versterking van Reinier Baas (1985), eenvan de oorspronkelijkste gitaristen van zijn generatie, die in 2011 de Nederlandse jazzwereld wakker schudde met zijn More Socially Relevant Jazz Music Ensemble. Zij zullen vooral teruggrijpen op het repertoire van “Flashes from Holland” uit 2012. Hoewel niet te horen op het album, was Baas wel degene die tijdens een internationale tournee in het kwartet de gitaarpartijen voor zijn rekening nam.

Ramón Valle (1964) kreeg zijn muziekopleiding in Havana. Hij is een groot kenner van de Cubaanse muziekgeschiedenis, en zijn eigen werk zit dan ook vol verwijzingen naar diverse Cubaanse muziek. Toch is hij in de eerste plaats een hedendaagse jazzpianist, en pas op de tweede plaats een Cubaan die Latin jazz speelt. In 1998 vestigt hij zich in Europa. Hij boekt aanvankelijk vooral succes in Duitsland, Scandinavië en Spanje, maar ook in Nederland. Al in december 2001 trad hij met zijn trio in een uitverkocht Hot House op.

Het pianospel van Valle kenmerkt zich door grote virtuositeit en een opvallende ritmische precisie. Ook in zijn geboorteland wordt hij als een van de belangrijkste jazzmusici gezien. Zo noemde Irakere-oprichter Chucho Valdés hem al in 1993 “het grootste talent onder onze jonge pianisten”.

 

Zoals Eric Vloeimans zonder twijfel Nederlands bekendste jazztrompettist is. Zo is Tuur Florizoone stellig Belgiës bekendste accordeonist. Eric hoorde hem voor het eerst op een cd in een bar te Rijkevorsel. Na aanvankelijk een reeks duoconcerten werd cellist Jörg Brinkmann aan de band toegevoegd en zo ontstond een trio.

De naam van het trio, ‘Oliver’s Cinema’, is een anagram van Eric Vloeimans, maar geeft ook aan dat veel van de muziek gebaseerd is op soundtracks van films. Op de gelijknamige cd (uit 2013) zijn onder meer thema’s te horen uit ‘L’Amour des Moules’, ‘Papillon’ en ‘Rosemary’s Baby’. Daarnaast dienen filmthema’s als inspiratiebron voor aansprekende eigen composities.

Eric Vloeimans heeft het omfloerste geluid dat tegenwoordig vele andere bekende trompettisten tekent: Ibrahim Maalouf en Arve Henriksen om maar eens enkelen te noemen. Daarnaast weet hij emoties zowel in grote gebaren als in kleine nuances te uiten.

Net als voor accordeon heeft Vloeimans een bijzondere voorliefde voor het geluid van de cello. Alle drie bandleden zijn veelzijdige instrumentalisten die thuis zijn in zowel jazz, klassiek als pop.