Onderdeel van The Records On Tour / Powered by VNJJ & Keep an Eye Foundation
Klarinettist/componist Federico Calcagno – gedefinieerd als “De nieuwe bisschop van de beste Italiaanse en Europese jazz” [All About Jazz IT] – presenteert een speciaal octet gevormd door internationale jonge muziekpioniers uit Italië, België, Portugal, Spanje, Griekenland, Slovenië en Brazilië. Deze hedendaagse/avant-garde jazzgroep dompelt je onder in een zeer origineel en uniek klankuniversum.
Juryquote: “We hebben genoten van de prachtige gelaagdheid in de muziek. Het voelde alsof allerlei bewegende onderdelen als puzzelstukjes in elkaar pasten en geheel was perfect in balans.”
Federico Calcagno klarinet, basklarinet, composities / José Soares altsax / Nabou Claerhout trombone / Adrian Moncada piano / Aleksander Sever vibrafoon / George Dumitriu altviool / Pedro Ivo Ferreira contrabas / Nick Thessalonikefs drums
Clarinetist/composer Federico Calcagno – defined as “The new bishop of the best Italian and European Jazz” [All About Jazz IT] – presents a special octet formed by international young music pioneers from Italy, Belgium, Portugal, Spain, Greece, Slovenia and Brasil. This contemporary/avant-garde jazz group will immerse you in a very original and unique sound universe.
Juryquote: ‘“We really enjoyed the beautiful layering in the music. It felt like the various moving parts fit together like pieces of a puzzle and everything was perfectly balanced.”
BOI AKIH From and to Infinity – Boy Edgar Prize Concert
Monica Akihary won in 2023 de Boy Edgar-prijs.
De jury riep haar unaniem uit tot winnaar van de belangrijkste prijs in de Nederlandse jazz- en geïmproviseerde muziek. Zij heeft de prijs ook ontvangen vanwege het oeuvre van Boi Akih.
De muziek van Boi Akih voert je langs alle windstreken van de wereld. Het in Amsterdam gevestigde gezelschap combineert muzikale tradities van de Molukken, Bali, Nederlandse jazz, geïmproviseerde muziek, Indiase klassieke muziek en traditionele Afrikaanse muziek. From and to infinity, zag het licht in 2019, toen gitarist Niels Brouwer het werk schreef voor een 70-koppig Moluks bamboefluitorkest. Voor de het gelijknamige album en de uitvoering van vandaag keerde hij de compositie binnenstebuiten voor een unieke bezetting met orgels, blokfluiten, kora, gitaar en stem. Spciaal voor deze tournee wordt het kwintet uitgebreid tot sextet met de percussioniste Bintou Kouyate uit Guinee. Ze was de eerste Afrikaanse vrouw die als percussioniste tourde met More Kante in Europa!
Samen met de Hongaarse blokfluitist Dodó Kis, kora-speler Sekou Dioubate uit Guinea en pianist Nora Mulder is het album opgenomen in het Orgelpark in Amsterdam, met daarbij de unieke orgels die daar aanwezig zijn. Speciaal voor de live-optredens speelt Nora Mulder op een draagbaar orgel met in totaal 219 pijpen. Brouwer en Mulder hebben dit orgel samen omgebouwd om het geschikt te maken voor deze muziek.
Het album voert je mee op de golven naar het Molukse eiland Ambon. De zee, vertolkt door het orgel, verbindt het met de rest van de wereld. Bereid je voor op een reis van contrasten en parallelle universums. Je zult zang in een oude taal ervaren, de vurige adem van het orgel, de microtonale toetsen van Balinese toonladders, het heldere tokkelen op de gitaar en de West-Afrikaanse kora, een blokfluit en een schurende elektrische gitaar met percussie. Het is akoestisch versus elektronisch, mechanisch versus organisch, sferisch versus ritmisch.
𝗧𝗵𝗲 𝗝𝘂𝗿𝘆 𝗮𝗯𝗼𝘂𝘁 𝗠𝗼𝗻𝗶𝗰𝗮:
“Monica Akihary is a musician who has been steadily building an exciting body of work for years, collaborating with many musical partners along the way. She actively seeks out adventure in these – often daring – collaborations and doesn’t shy away from pushing boundaries. By constantly shifting her own course, she surprises both musicians and audiences. She can be seen not only at major Dutch jazz venues and festivals but also manages to establish an international presence. During live performances, she makes as deep impression as an improviser and storyteller.”
Op 20 januari staat het trio Kaufmann / Gratkowski / De Joode op het podium bij Hot House in Leiden voor een eenmalig concert in Nederland.
Dit Duits-Nederlandse trio heeft een lange, ruim twintigjarige staat van dienst. In 2002 kwamen pianist Achim Kaufmann, saxofonist en (bas)klarinettist Frank Gratkowski en bassist Wilbert de Joode voor het eerst samen op een klein podium in Amsterdam. Sindsdien werkten zij regelmatig opnieuw samen voor internationale tournees en incidentele optredens – zo waren zij in 2008 ook bij Hot House te gast – en in de loop der jaren ontwikkelde hun muzikale verstandhouding zich steeds verder. Deze verdieping en verrijking van samenspel en interactie is inmiddels vastgelegd in een reeks van vijf cd’s: Kwast op Konnex, Unearth op Nuscope, Palaë en Oblenghts op Leo, en Geäder op Gligg.
Het trio slaagt erin bij luisteraars, critici en zelfs collega-musici de indruk te wekken dat hun muziek zich houdt aan vooraf bepaalde compositorische uitgangspunten. Maar schijn bedriegt. Vanaf noot één wordt er geïmproviseerd: de muziek ontstaat spontaan ter plaatse zonder vooropgezette structuren of concepten en er zijn geen repetities voorafgaand aan het concert.
Hun muziek heeft de energie, het ritmische momentum en de onvoorspelbaarheid van jazz en andere “ritmisch agressieve” muziek, maar ook de transparantie van hedendaagse kamermuziek. Zij bevindt zich nu eens op de rand van de stilte maar kan zich ook op het gebied van noise begeven. Het is muziek van grote texturele tegenstellingen waarin bij vlagen tonale harmonie opduikt maar ook weer vervliegt.
Wilbert de Joode is zonder meer een van de meest actieve bassisten in de Europese geïmproviseerde muziek. Hij is bekend van het trio dat hij lange tijd vormde met Ab Baars en Martin van Duynhoven, en kortere tijd met Michiel Braam en Michael Vatcher. Met beide formaties trad hij bij Hot House op – maar net zo goed ook samen met Monica Akihary en Niels Brouwer en geheel solo. Voor dit alles en nog veel meer werd hem in 2016 de Boy Edgar Prijs toegekend.
De Duitser Frank Gratkowski maakte in Nederland deel uit van diverse formaties van Michiel Braam, zoals Big Band Braam en Bentje Braam. Zijn eigen trio werd een kwartet toen Wolter Wierbos eraan deel ging nemen. Achim Kaufmann, die tegenwoordig in Berlijn woont, maar ook lange tijd in Amsterdam woonachtig, werkte hier onder andere frequent samen met Michael Moore.
Achim Kaufmann piano / Frank Gratkowski altsaxofoon, klarinet, basklarinet / Wilbert de Joode bas
In early 2002, Achim Kaufmann, Frank Gratkowski and Wilbert de Joode first got together as a trio at a small venue in Amsterdam.
Since then, the three musicians have been touring and performing internationally on a regular basis, while constantly developing, deepening and enriching their musical rapport now documented on five CDs so far: kwast on Konnex; unearth on nuscope; palaë and oblengths on Leo Records; and geäder on gligg records.
The trio’s music has been completely improvised from the outset, created in the moment. There have never been any rehearsals prior to concerts, premeditated structures or concepts – a fact that frequently flummoxes listeners, critics or even fellow musicians, as the three often manage to evoke the impression that their music could indeed be adhering to compositional presets.
Kaufmann/Gratkowski/de Joode combine the transparency of early 21st century chamber music – silence, the moving into and out of noise regions, textural juxtapositions, the relics of almost tonal harmony surging up then evaporating just as quickly– with the energy, the rhythmic momentum and unpredictability of jazz and other rhythmically more aggressive musics.
Het nieuwe album van Eric van der Westen wordt deze periode met enige vertraging eindelijk gepresenteerd door middel van een tournee langs de beste Nederlandse jazzpodia. Met zijn huidige band NEW QUADRANT slaat Van Der Westen een verrassend nieuwe muzikale richting in.
Sinds decennia gebruikt bassist/componist Eric van der Westen zijn band Quadrant als platform voor zijn muzikale avonturen. De ene keer als een mini-bigband die door hedendaagse componisten bewerkte Mingus-composities bracht , de andere keer als vehikel voor Zuid-Afrikaans getinte sextetstukken. dan weer als experimenteel ensemble met een mix van jazz & elektronica. Telkens spannend, verrassend, soms hectisch, maar toegankelijk en tegelijk enerverende muziek met een sterke melancholische lyriek en warm karakter.
Met zijn New Quadrant kiest Van Der Westen voor een nieuwe loot aan die boom. Zijn voortdurende zoektocht naar nieuwe inspiratiebronnen bracht hem via de Americana terug naar de essentie van de blues waar het voor Van Der Westen mee begon. Voor een uitgekiende bezetting van gitaar, viool, trombone, trompet/bugel en uiteraard de contrabas destilleert Van Der Westen muziek die allereerst heel sterk zijn signatuur draagt en daarnaast volop ruimte geeft voor improvisatie, verstilling en verdieping bij zijn medemusici en publiek.
Eric van der Westen contrabas, composities / Joël Botma trompet / Efe Erdem trombone / Yannick Hiwat viool / Aron Raams gitaar
Drummer John Engels, een waar begrip in de Nederlandse jazz, viert dit jaar zijn platina jubileum als muzikant. Hij doet dit in Leiden bij Hot House met zijn eigen trio, waarin deze keer Jasper Blom op tenorsaxofoon de plaats inneemt van Benjamin Herman (altsaxofoon).
In 1953 had hij zijn eerste optredens en op 13 mei jongstleden gaf hij in het Bimhuis in Amsterdam een feestelijk dubbelconcert ter gelegenheid van zijn 88ste verjaardag. En nog steeds verbaast hij het publiek met zijn muzikale energie en souplesse en de interactie met wie hij maar op het podium staat. Zijn staat van dienst is indrukwekkend: hij was het “kloppend hart” van Nederlandse ensembles als The Diamond Five, de big band van Boy Edgar en het trio Louis van Dijk en hij begeleidde vele Amerikaanse grootheden zoals onder anderen Stan Getz, Ben Webster en Chet Baker.
Hot House bezocht hij regelmatig, in andermans band maar ook samen met Mark Haanstra (basgitaar) en Miguel Martinez (altsax) in hun Barnicle Bill Trio. Het meest recent was hij in 2015 te zien, met zijn eigen kwintet, in het kader van de “Vogel Vrij Tour” toen hij 80 werd.
Bij John Engels valt er vaak wat te vieren maar in 2020 gooide Corona roet in het eten. Geplande concerten van zijn trio met Benjamin Herman en Joris Teepe (contrabas) moesten worden afgelast. Wel namen zij in een leeg Bimhuis “When Will the Blues Leave” op, een album dat veel lof kreeg in de pers en waarvan de jazzballad “The Peacocks” een streaming-hit op Spotify werd.
Maar bij Hot House hoort u dus John Engels, Joris Teepe en Jasper Blom: een supertrio in een verrassende nieuwe samenstelling.
Jazzpodium Hot House organiseert een workshop voor amateurmuzikanten: een unieke kans om samen te spelen en te leren improviseren in verschillende stijlen.
De workshop staat onder leiding van Pieter de Mast, een ervaren muziekdocent en workshopleider. Hij is zelf actief als saxofonist en fluitist in diverse groepen.
De workshop start op maandagavond 30 oktober 2023. Er zijn negentien sessies in de mooie ruime studio van de ‘Nieuwplaatz’, Sumatrastraat 201, Leiden.
• Negentien maandagavonden van 20.00 tot 22.00 (inclusief een kwartier pauze)
De kosten voor deelname zijn € 200,-
Er is plaats voor maximaal 15 deelnemers.
Geef je op via www.hothousejazz.nl met vermelding van het instrument.
Voor vragen: pieterdemast@gmail.com en 06-44154802
• Op zondagmiddag 21 April 2024 wordt de workshop afgerond met een presentatie voor publiek.
Locatie: Qbus-zaal, Middelstegracht 123, Leiden
Geen noten voor je neus en toch spelen. Dat gebeurt in de jazzmuziek maar ook in andere muziekstijlen. Improviseren lijkt een mysterie maar is wel degelijk te leren. En wat is er leuker dan je eigen muziek te verzinnen. Of je nou een jazzstandard, een eigen melodie, groove of klank als uitgangspunt kiest, er zijn allerlei manieren om je bij het improviseren op weg te helpen. Welke noten kies je? Hoe reageer je op je medespelers en welke keuzes moet je maken om tot een mooie improvisatie te komen?
Jazz is van oorsprong een ‘gastvrije’ muzieksoort en die ‘gastvrijheid’ is niet ergens in de jaren 40 of 50 gestopt. Daarom zullen we ons in de workshop ook niet beperken tot slechts één stijl of periode uit de ruim één eeuw die de jazz inmiddels beslaat, maar putten uit de diverse verschijningsvormen ervan en uit muziekstijlen die een raakvlak met de jazz hebben.
Speciaal voor deze workshop worden arrangementen gemaakt van enkele jazzstandards; maar ook zullen een aantal zogenaamde ‘wereldmuziekstijlen’ aan bod komen waarin improvisatie een belangrijke rol speelt. Improvisatie wordt ook wel eens ‘instant composing’ genoemd; zijdelings zullen we daarom ook aandacht besteden aan het componeren van eigen stukken.
Deze lessen zijn geschikt voor muzikanten van alle leeftijden, van verschillend niveau en uit verschillende muziekstijlen (Dus ook voor “klassieke” musici!). Een redelijke technische beheersing van het instrument is noodzakelijk. Enige kennis van notenschrift is gewenst.
Plaatsing voor de workshop is in overleg met de workshopleider. Na aanmelding zal deze, zo nodig, contact opnemen om informatie in te winnen over muzikale achtergrond en ervaring. A.u.b instrument vermelden.
Onderdeel van The Records On Tour / Powered by VNJJ & Keep an Eye Foundation
Bevrijdende, onconventionele jazzcomposities
Het Nefertiti kwartet is vernoemd naar de compositie van Wayne Shorter, de muzikale poëet wiens dromen hun uiting vinden in de meest ongewone melodiëen.
Let’s celebrate! Nefertiti bestaat dit jaar precies tien jaar. Een unicum voor zo’n jonge jazzband. Met hun vierde album Live in Paris (de stad waar de bandleden elkaar voor het eerst ontmoetten) vieren ze de hoogtepunten van het afgelopen decennium.
En daarbij wordt – op zoek naar avontuur en muzikale ontdekkingen – volop uitgedaagd en geïnspireerd. Van zingbare melodieën naar energieke free jazz – paradoxaal en tegelijk herkenbaar en ‘bevrijdend’. Met Live in Paris gaan ze zelfs voor nog meer vrijheid en improvisatie dan met hun eerdere albums.
Je kunt er niet om heen: Nefertiti bezit een groot talent om je helemaal mee te nemen in de energie van het moment. Deze hechte groep musici én vrienden durft met traditionele instrumentatie (sax, piano, contrabas en drums) voor onconventionele jazzcomposities te kiezen.
“The masterful interplay of the four musicians of this gender-equal unit contained all achievements of modern North American jazz in a highly developed manner and offered highly precise soloing”. Henning Bolte
Pedro Ivo Ferreira contrabas / Camille Maussion saxen / Delphine Deau piano / Pierre Demange drums
The quartet Nefertiti takes its name from the composition by Wayne Shorter, the musical poet whose dreams find their expression in such improbably shaped melodic lines. The group draws on that idea in the passion they have for working on the form of compositions. The band which started in 2013 between the walls of the conservatory in Paris might look like a classic jazz quartet, and these are indeed superb players, but appearances can be deceptive. We could not be further removed here from those endless repetitions of ‘chorus – improvised solos – chorus again’.
In Nefertiti, there is a very different dramaturgy. The form appears only when it needs to, after preliminary frolicking and shadow-play. Then, and only then, does the composition move forward. In a paradoxical and very appealing way, it is liberating. And that is because, once the free sounds have created their own tension, the arrival of melody and pulse brings certainty; and yet the line has the liberty to zigzag, to whirl about, and to be peppered with polyrhythms. ALEX DUTILH
Vanwege de weersomstandigheden kon dit concert in december 2022 niet doorgaan.
Het Dick de Graaf Quartet speelt stukken van het recente album FESTIVE (Zennez Records) en nieuw repertoire waarin hij opnieuw zijn hybride benadering van de jazz laat horen. In zijn eigen woorden: “Ik zie mijn muziek als een gastvrije ontvangstkamer waar muzikale elementen uit allerlei muziekstijlen welkom zijn. Zolang ze ons als band maar inspireren tot verrassende ritmes, warmbloedige solo’s en aanstekelijk speelplezier.”
Op 6 oktober ontving Dick de Edison Oeuvreprijs 2022 voor zijn bijdrage aan de Nederlandse jazz in de afgelopen 40 jaar. Het juryrapport spreekt over “een ware ambassadeur van de jazzmuziek die hij blijft voeden met vernieuwing. Hij etaleert een rijke en persoonlijke toon, past wat hij van grote voorgangers leerde met smaak toe en kent de dynamiek van een goede spreker: nuance en contrasten, verrassingen en rust, de luisteraar aan de hand meenemen. Dat geeft zijn muziek een signatuur die de deur openzet voor nieuwe publieksgroepen.
” Behalve als saxofonist heeft hij zich door de jaren heen ook ontwikkeld als een vindingrijk componist en arrangeur. Geïnspireerd door zijn samenwerking met grootheden als Chet Baker, Misha Mengelberg, Jasper van ’t Hof, Billy Hart, Bob Malach, Toumani Diabaté en Erkan Ogur initieerde hij telkens weer verrassende eigen projecten. Daarin verkent hij steeds vaker de grensgebieden tussen de jazz, klassieke en wereldmuziek. Muziek van Jimi Hendrix, West-Afrikaanse griots, J.S. Bach, Franz Schubert, Olivier Messiaen en Peter Schat gebruikt hij als inspiratie voor zijn improvisaties.
In het album FESTIVE zit een boekwerk op lp-formaat waarin Dick meeslepend en humoristisch zijn nu al 40 jaar durende reis door de nationale en internationale jazz scene als saxofonist, componist en bandleider beschrijft. Tijdens optredens leest hij hier enkele pakkende passages uit voor.
Dick de Graaf tenorsax, sopraansax en composities / Barry Green piano / Jos Machtel contrabas / Pascal Vermeer drums
Vanwege het grote aantal reserveringen voor het concert van Teus Nobel op 7 oktober heeft Hot House vanaf donderdag 5 oktober 12.00 uur een wachtlijst ingesteld.
Op de avond van het concert vervallen de reserveringen om 20.30 uur en komen de niet opgehaalde kaartjes vrij voor diegenen die op de wachtlijst staan in de volgorde waarin men zich voor de wachtlijst heeft aangemeld.
Met dank voor uw begrip, Jazzpodium Hot House.
Trompettist en Edison-winnaar Teus Nobel is een van de meest toonaangevende jazzmusici die ons land rijk is. Sinds hij in oktober 2019 met zijn Liberty Group eerder in Hot House optrad, zat hij bovendien niet stil. Hij was hij productiever dan ooit, en in rap tempo volgden de albums elkaar op: Saudade (2019), bekroond met een Edison Award voor jazz, Tanto Amor (2021), Pleasure Is the Measure (2021) en Human First (2023).
En nu is er After Hours, zijn inmiddels negende album: een bijzonder productie, omdat hij hierin voor het eerst de nadruk legt op de ‘American jazz standards’. Aanleiding is het 40-jarig jubileum van het in 1983 uitgebrachte album Someday My Prince Will Come van trompettist Chet Baker. Het is Nobels favoriete album van het Chet Baker trio en bovendien betekende het twintig jaar geleden voor hem de instap in het verkennen van het jazzvocabulaire. Hij dook toen uitvoerig in het idioom en de klank van dit fenomenale trio, en nog steeds zijn deze hem dierbaar.
De bezetting waarmee Nobel naar Leiden komt is dan ook dezelfde als op het album van Chet Baker, die destijds Niels-Henning Ørsted Pedersen op bas en Doug Raney op gitaar naast zich wist. Nobel wordt vergezeld door Tim Langedijk (gitaar) en Thomas Pol (contrabas). Samen vormen zij een trio dat prachtig ruimte biedt aan de melancholische, verstilde klanken die de muziek van Baker zo kenmerkten.
Maar uiteraard is er ook voldoende ruimte voor flinke swing!
Teus Nobel trompet / Tim Langedijk gitaar / Thomas Pol bas
Speciaal voor deze avond stelde saxofonist en fluitist Pieter de Mast een kwartet samen met daarin drie van zijn favoriete musici. Dit kwartet speelt eigen werk. ”Altijd lastig om muziek te omschrijven,” aldus Pieter, “maar sfeer en groove zijn kenmerkend voor de composities die Karel Boehlee en ik schrijven: composities die door de improviserende muzikanten op het podium pas echt tot leven komen. En dat laatste is wel toevertrouwd aan mijn bandgenoten.”
Pieter de Mast is een veelzijdige Leidse muzikant en componist. Of het nu gaat om “pure” jazz of muziek met een meer klassieke en oriëntaalse oriëntatie, zijn muziek kenmerkt zich door ingetogen lyriek, subtiliteit en esthetiek – maar dat gaat zeker niet ten koste van verrassende ritmiek en grooves.
Hij heeft bijgedragen aan talrijke theaterstukken en musicals, speelde op het North Sea Jazz Festival en heeft een aantal cd’s op zijn naam staan. Al meer dan 25 jaar is hij docent aan de Leidse Muziek School en bij Bergen Muziek. Ook richtte hij Windstreken op: een ensemble dat diverse muziekgenres met elkaar verbindt.
De eveneens uit Leiden afkomstige pianist en componist Karel Boehlee gold al in zijn jonge jaren als een ontdekking in de Nederlandse jazzscene. Zijn eerste opnamen hadden onmiddellijk succes, vooral in Japan, waar hij sinds 1989 regelmatig heeft opgetreden met zijn European Jazz Trio. Hij is uitgegroeid tot een van de grootste pianisten van Nederland en stond samen op het podium met grootheden in de jazz, zoals Toots Thielemans en Philip Catherine. Ook als solist is hij te horen – steeds vaker ook in Japan en Korea – en daarbij valt hij op met zijn herkenbare stijl en composities. Naast pianist is hij hoofdvakdocent aan het Conservatorium van Amsterdam.
Udo Demandt is geboren en getogen in Duitsland, en begon al op achtjarige leeftijd met drummen. Bij Codarts Rotterdam is hij in 2000 afgestudeerd op Latin percussie en drums. Daarna verdiepte hij zich verder in de flamenco, onder meer bij het Metropole Orkest voor het project “El Viento”, en van het Fonds Podiumkunsten ontving hij een beurs voor een studie drums en pandeiro in Brazilië. Zijn volgende ontdekking was de mediterrane en oriëntaalse percussie: hij volgde cursussen voor riq, framedrums, darbuka en tamburello.
Hij geeft daarnaast sinds tien jaar les in flamenco-cajón en Braziliaanse drums bij Codarts Rotterdam.
De Iraans-Armeense bassist Arin Keshishi werd geboren in Iran in Teheran. Op tienjarige leeftijd begon hij met het spelen van klassieke gitaar en vanaf zijn twaalfde kwam daar ook de elektrische bas bij. In Iran deed hij een bachelor in klassieke contrabas aan de Art University of Tehran, gevolgd door een master in jazzbasgitaar aan het Conservatorium van Amsterdam.
Pieter de Mast sopraansaxofoon en fluiten / Karel Boehlee piano / Udo Demandt percussie / Arin Keshishi (IR) bas
fotograaf (c) Bastiaan van Schip
