Saxofonist Frans Vermeerssen en pianist Robert-Jan Vermeulen delen hun fascinatie voor de stukken van pianist/componist Misha Mengelberg. Die spelen ze dus, naast eigen composities die laten horen dat ze ook houden van de sprankelende jazz uit de jaren 50 en 60. Percussionist Yonga Sun werd als ‘beste solist’ onderscheiden in de Dutch Jazz Competition 2005. Wilbert de Joode vervangt de vaste bassist Oeds Bouwsma.

Vermeerssen en Vermeulen deden en doen veel samen, al begonnen ze ieder op hún manier aan de jazz. Vermeerssen was een tijd uitsluitend geïnteresseerd in vrije jazz en viel later pas voor de oudere stijlen. Hij schreef theatermuziek, een musical en zelfs voor fanfare. Tegenwoordig gaat hij van Willem van Maanen’s Contraband naar de Bik Bent Braam en De Famous Astronotes.

Vermeulen (1957) begon klassieker: in 1985 won hij de Pall Mall Swing Award. Hij was lid van het Toon Roos Quartet en de Braziliaanse groep Batida. Zijn trio had gasten als trompettist Chet Baker en saxofonist Jesse van Ruller. Hij richtte de avontuurlijke groep Ugly Beauty op en is pianist van het Loet van der Lee kwintet.

Bassist Wilbert de Joode (1955) is er haast per definitie erbij als het om uitdagende muziek gaat. Hij is autodidact op zijn instrument en dankt daaraan misschien wel zijn eigenzinnigheid, waarmee hij de bastot een gelijkwaardig instrument maakt in de meest uiteenlopende groepen. Zoals het Ab Baars Trio, een bas-groep met William Parker, een splinternieuw duo met Tobias Delius en met dansimprovisatoren. Sinds 2000 treedt hij bovendien solo op.

Percussionist Yonga Sun (1977) is vooral bezig met zijn eigen jazztrio’s. Met het drietal ‘Robinson, Freitag & Caruso’ viel hij dubbel in de prijzen van de Dutch jazz Competiton 2005. Het trio won die competitie, en Yonga de solistenprijs erbij.